Sayfalar

16 Aralık 2011 Cuma

HOŞ GELDİN:)

Bu akşam bir arkadaşımızın yeni dünyaya gelen bebeğini görmeye gittik.
Bu ziyaret 1 hafta önceden planlanmıştı.
Saat 19.15'de evden çıkarak eşimle buluşacaktım ve birlikte bu ziyareti gerçekleştirecektik.
Saat 19.00'a kadar boş boş oturup bebeğe takacağım altını nasıl götüreceğimi düşündüm.
Keseye koyayım normal bir şekilde götüreyim dedim, içime sinmedi.
Keçeden bir melek dikeyim, meleğin yakasına takayım dedim, üşendim.
Keçeden kundakta bir bebek dikeyim, bebeğin yakasına iğneyle takayım dedim, onu da gözüm kesmedi.
Bir oyuncak bebek satın alıp bebeğe bir kolye imiş gibi takayım dedim, ı ıııııh bu hele hiç olmazdı.
Sonra aniden aklıma bu fikir geldi.
E zaten elimin altında da sesinin hazır kesilmiş kuşlarından vardı.
Hemen 10 dakikada bunu yaptım.
Gerçekten 10 dakika...
Jane'ciğim, akıllı kuzum giyindi süslendi beni karyolasının içinde bekledi.
Ben de O'nun yarısını işgal ettiğim dolaplarından malzemelerimi alıp, kızımın karşısında ayakta hızlıca yapıverdim bu hediyeyi.
Kalan 5 dakikamızda da hediyeyi paketledik ve fotoğrafladık.
E hava karardıktan sonra çekilen fotoğraf bu kadar olur dedik ve elde ettiğimiz sonuca razı olduk.
Yola koyulduk.
Bebeğimizin adı İpek bu arada:)
Yoksa satsam mı ben bunları kuyumculara:)





2 yorum:

  1. Çok iyi düşünmüşsün gerçekten. Bu son an yapılan işlere o iki ara derede fotoğraf ta çekebiliriz ya, helal bize. Bende de çok sık atılır bu son dakika golleri :) Çok teşekkür ederim ayrıca:)

    YanıtlaSil
  2. Sibel'ciğim yemek blogumun getirdiği alışkanlıkla bizim evde kimse o yemeğin fotoğrafını çekmeden bir lokma alamaz:))) Çok güzel bir hediye oldu, alanlar da çok sevindi. Rica ederim, ellerine sağlık. İlerleyen günlerde senin hazrı kesilmiş keçelerinle başka el işleri de yayınlayacağım.

    YanıtlaSil